ဂီတတစ္ပုဒ္ႏွယ္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေပ်ာက္ရွ သံစဥ္ျမ
အနီေရာင္ေတးထဲ မာေက်ာတဲ့ဦးေခါင္းကိုပစ္သြင္းရင္း
တေက်ာ့ျပန္ ေ၀့တက္လာတဲ့ ဟာမိုနီယိုင္လုလု မီးပြင့္
အားေကာင္းတဲ့ အေ၀းၾကည့္မွန္ေျပာင္းမပါပဲ ရွဳတင့္ေမာ
က်ယ္ေျပာတဲ့ စၾက၀ဠာဟာ ကဗ်ာဖြဲ႕ဖို႕မႏိုင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္
‘မင္း ဆူးစူးဖူးျပီလား’ ‘ပန္းရနံ႕ေမႊးေမႊးကို ခံယူႏွစ္သက္ဖူးျပီလား’
ဒါမွ မဟုတ္ ” မင္းနဲ႔ ခြဲေနခ်ိန္မ်ား ေလာကၾကီး အိပ္မက္အလား ”
ဇြန္းတစ္ေခ်ာင္းဟာ ပံုျပင္တပုဒ္ႏွယ္ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အၾကား
ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ ညက ပိုးပ၀ါစေလးလို ျငင္ျငင္သာသာ က်လာခဲ့တဲ့အခိုက္
ဘယ္သူမွ ယံုသည္ျဖစ္ေစ မယံုသည္ျဖစ္ေစ ၾကယ္ေတြရဲ႕အေရာင္ဟာ..။ ။
၃ ဇူလိုင္ ၂၀၁၄ ေက်ာက္ေျမာင္း၊ ရန္ကုန္ ၂၀း၅၁ နာရီ
လူမ်ား၊ သကၠရာဇ္မ်ား-ကဗ်ာ 