မရမက ကုပ္ကပ္ျပီးေတာ့ တြယ္တက္ခဲ့ရတဲ့
လမ္းကေလး၊ ေတာင္ေစာင္းမွာ ျမွဳပ္ကြယ္ထား
တဲ့ အမေတ၊ တစ္သက္လံုးပိုးပန္းခဲ့တဲ့ ခ်စ္ျခင္း
ေမတၱာတရားဟာ ရုပ္ကေလး သနားကမားနဲ႕ေပ့ါ။
ညဟာ ပက္လက္လွန္ေပးထားရတာကို အားမရ
ေသးပဲ မိုးလင္းသြားသလိုမ်ိဳး၊ ပျခဳပ္ထဲက ေျမြရဲ႕
ပုေလြသံကို နာခံရင္း လြန္႕တက္လာတဲ့ ပါးျပင္း။
ႏွဳတ္ခမ္းေပၚက ပ်ားရည္ဟာ (အကယ္၍ တကယ္
ပဲ ခ်ိဳ ျမိန္တယ္) ဆိုလို႕ရွိလို႕ရွိရင္ ဒါကို နမ္းသြားတဲ့
မေကာင္းဆိုး၀ါးဟာ သြားျဖီးေနခဲ့ေလာက္ျပီ။
၂ ဇူလိုင္ ၂၀၁၉ ေက်ာက္ေျမာင္း၊ ရန္ကုန္ ၂၂း၅၂ နာရီ
လူမ်ား၊ သကၠရာဇ္မ်ား-ကဗ်ာ 