ကုိယ္ဟာေတေလ
ဒီစကားကို ကုိယ္ေမ့ေနတာၾကာျပီ
မေကာင္းတဲ့အသံထြက္နဲ႕မေကာင္းတဲ့အဓိပၸါယ္နဲ႕
ေျပာဆိုသံုးႏွံဳးၾကတယ္၊ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းထဲ မလိုတမာ
ျဖစ္စရာ သူ႕ ေၾကးေညွာ္တက္ေနမွဳ သူ႕ အသံုးမ၀င္မွဳက
သူ႕ကိုယ္သူ မာနၾကီးစရာအျဖစ္ ရာဘာပင္မွာ တက္ေနတဲ့
က်ည္းေပါင္းလို၊ ရာ၀င္အိုးၾကီး စိုက္ခ်ထားရာ ေရကျပင္က
ေရညွိေတြလို ၁၉၆၀ မ်ားမွ ဒီဖက္ႏွစ္ေတြဆီ ပ်ပ်ပဲ ျမင္ရတဲ့
ေရတြင္းထဲ ေရခ်ိဳပုန္းကို တပုန္းခ်င္းစီ ငင္လို႕ သမိုင္းေတြကို
ငင္မိတဲ့အခါ ပ်ာယာခတ္ေနတဲ့ စိတ္နဲ႕ရွက္ရြံ႕၊ ရႊံ႕ေတြထဲလူးလြန္႕
ေလးကြက္ၾကားရက္ယွယ္ထားတဲ့၀ါးထရံကြက္ဆီမွာ ဘ၀ကိုေမွး
တင္ထားလို႕ စပါးေပၚ ႏွမ္းေပၚ မ်ိဳးစပါးေၾကြး ရွင္ေလာင္းလွည့္ေၾကြး
ငလေပြ႕မွေက်ာက္ျဖဴ ကတၱာလမ္းေပၚ စစ္တပ္ပိုင္ ထရပ္ကားၾကီးရဲ႕
ေနာက္ခံုတန္းၾကား ပါးလ်ားတဲ့ မနက္ဖန္ေတြဟာ က်ည္းေပါင္းတက္
လာတဲ့အခါ ၁၉၇၀၊ ၁၉၈၀၊ ၁၉၉၀ အစရွိသျဖင့္ အက္ေၾကာင္း အက္ဇ
ရာေပါင္းန္ဒ္ အမိုးခံုး ေတာက္ေလွ်ာက္ သူ႕နားရြက္နား ေဒါက္ခ်ဖို႕က
ကိုေဇာ္၀င္းကို ေတာ္ေတာ္ေဆြးေႏြးယူရ သံေစ်းထိပ္က ဗစ္တိုးရီးယား
အထိ လိုက္သြားေသးတယ္ တလမ္းေမာင္း ေျပာင္းတဲ့ေန႕ ၄၆ လမ္းက
ေန အေဖ့လက္ကိုဆြဲျပီး သြားလိုက္တာ တေမ့တေမာ အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ
ထဲ ဘဲေသြးနဲ႕ပဲေက်ာ္ နံနံပင္ စျပီး စားတတ္ ေတာ္လွန္ေရးအစိုးရေခတ္
တစ္ေလွ်ာက္လံုးပဲ မွိဳေစာ္နံလ်က္က သေဘာတူလက္မွတ္ေရးထိုးလိုက္
ျခင္းျဖင့္ ရပ္မသြားေသးပဲ ပံုရိပ္ဟာ ေသးငယ္က်ံဳ႕၀င္သြားခဲ့ျပီ။ ။
ခင္ေအာင္ေအး
၈၊ မတ္ခ်္၊ ၂၀၁၃ ပါဆာရစ္(စ္) စကၤာပူ ၁၆း၂၃ နာရီ
လူမ်ား၊ သကၠရာဇ္မ်ား-ကဗ်ာ 